زنگه گوشیت میخورد درست وسط حرفم/اونی که شکستی رفتی بوده قلبم

پ قلمم مینویسه از عشقی که رفته/خدا مصیبتو کم کن از اونی که هرگز

رنگه دوست داشتنو تو این شهر ندید/مثه پروانه ها به اون دور دورا پر کشید

دست کشید دوره گردن خوشبختی/یه پایان خوب میاد بعد هرسختی

مثه قراره آخرمون تو پارک آبشار/منو دیدی اشتباه بهم گفتی آرشام

من مهارم همونی که از تو زده شده/از اونایی که شکلو مثله تستوان خه شده

دیگه نمیدونم زیره چتر کی خیس نمیشی/خنده هاشو دیدی از نگاهش هیچوقت سیر نمیشی

پیش اونم میتونی کاراتو ماست مالی کنی/یا میتونی با نگاهت اونو ابش کنی

زنگ رفتن خیلی وقت بود خورده بود عزیزم/اینی که از من شنیدی کافیه نگیر زانوی غم

تاخته جدا باخته خراب ده یا که ساخته/عشقو کنار دوتا دستای گلت یا نگاه کردی به کلاس دسته گلش

نیمکتمون آتیش گرفته چهار سوی دیوار/پره تار عنکبوتو ذهنای خراب

زندیگمون فرق داشته از اول تا آخر/ما تو اتابک بودیمو تو بالای شهر